مسئولیت زنان پس از عاشورا
علاوه بر حضور مستمر و سازنده زنان در جامعه در مقاطع خاصی از تاریخ، شرایط ویژه و استثنایی رخ می دهد که حضور آنان در صحنه های سیاسی – اجتماعی، ضروری می گردد. و نقش حیاتی می یابد. یکی از حوادث مهم و منحصر به فرد تاریخ اسلام، قیام امام حسین(ع) است که محصول مشترک ایثار و فدارکاری زنان و مردان می باشد.

در مکتب کرامت
زندگي سومين پيشواي شيعيان جهان که براي آحاد بشر مايه فخر و مباهات و تمسک به راه و هدفش موجب قرب پروردگار و رستگاري در دنيا و آخرت مي باشد آکنده از پيش بيني ها و وقايع خارق العاده اي است که براي آن حضرت از هنگام ولادت تا شهادت اتفاق افتاد

مروري بر وقايع روز تاسوعا
سخن از قيام پيامبران، امامان و مصلحان بزرگ تاريخ بسيار است كه در اين ميان حسين(ع) جايگاه ويژه‌اي دارد. او شاهد و وارث تاريخي است كه در آن جنايت و بيداد و نيرنگ و فريب به نهايت رسيده است. او مي‌ بيند كه اگر ساكت بماند همه چيز پايمال مي ‌شود. اين است كه مراسم حج را نيمه ‌كاره مي‌ گذارد و به سوي شهادت مي ‌رود.

بستن شریعه فرات بر امام حسین (ع) و یارانش و خبر ورود مسلم بن عوسجه به کربلا از وقایع روز هفتم محرم الحرام سال 61 هجری قمری است.
در روز هفتم محرم الحرام سال 61 هجری قمری کوفیان حتی از آب بر امام حسین (ع) دریغ کردند و شریعه فرات را بر او و یارانش بستند. در این روز بود که خبر ورود مسلم بن عوسجه به کربلا اصحاب امام را شادمان کرد.

برخورد امام حسين(ع) با لشکر حرّ بن يزيد رياحي
چون حضرت سيدالشهداء(ع) از بطن عقبه كوچ نمود به منزل شراف(به شيخ نشين) نزول فرمود و چون هنگام سحر شد، امر كرد جوانان را كه آب بسيار برداشتند از آن جا روانه گشتند و تا نصف روز راه رفتند. در آن حال مردي از اصحاب آن حضرت گفت الله اكبر حضرت نيز تكبير گفت و پرسيد، مگر چه ديدي كه تكبير گفتي؟ گفت درختان خرمائي از دور ديدم،

اساسي ترين مساله در هر مکتبي، حفظ و نگهداري آن از انحرافات و تضمين بقاي آن است
بارها پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود: «حسين مني و انا من حسين»(1)؛ حسين از من است و من از حسينم. يعني نه تنها حسين فرزند من مي باشد، بلکه بقاي دين و آيين من نيز از اوست و اسلام به واسطه فداکاري و جانبازي او و يارانش باقي مي ماند.